Column Jaco Geurts

De zomer is een mooie tijd. Zeker wanneer het niet te warm en te droog wordt. Een warme zomer maakt een koud voorjaar goed. Zeker de gras bouw is mooi om te zien, maaien, schudden, oprapen en persen. De landbouw in beweging en de lucht zwanger van vers gemaaid gras. En een beetje buitenkind vergeet nooit de geur van vers drogend gras.

Datzelfde gras komt echter vaak van strakke en rechte percelen land, met weinig anders dan alleen raaigras. En juist daar is steeds vaker discussie over. Alleen gras is niet mooi en men noemt dat dan landschapspijn. Men ziet veel liever een kruiden wei met allerlei soorten bloemen en bijhorende insecten. Persoonlijk vind ik dat nogal kort door de bocht, want de klagers moeten goed beseffen dat een strak en groen grasland een onderdeel is van het boeren inkomen. Want “een goede zomer opbrengst van het land, zorgt in de winter voor een vol uier is de hand”.

Toch zien we allerlei initiatieven ontstaan om het landschap op te kleuren. Een rand wordt ingezaaid met bloemenmengsels, en al gauw lijkt de gehele zoom op een bloemenperk. Het is grappig om te zien dat tuinen bij huizen er echter steeds eentoniger en strakker uit gaan zien…

Het zaaien van zo’n bloemen mengsel, daar is natuurlijk niks mee. Zeker wanneer daar een vergoeding voor inkomstverlies tegen overstaat. Een structurele oplossing is dit echter niet, meestal zijn het tijdelijke subsidie potjes, en een boer streeft naar een stabiel inkomen, vandaar het strakke perceel maaigras. Als de maatschappelijke wens zo groot is laat dan de overheid komen met potjes met voldoende omvang voor ruim twintig jaar, daarmee kun je als boer vooruit. En als we toch bezig zijn, is het misschien en ideetje om een premie te geven op wild in het land? Nu lopen er veel reeën, hazen en ganzen in ons grasland. Ze vreten van het mooie maaigras wat eigenlijk bestemd is voor de koeien. Wij boeren gedogen dat maar een beetje, en genieten ervan als we ze zien.

Ik denk dat er een beloning aan zou moeten hangen. Gewoon een paar euro per haas of ree ontvangen wanneer deze op je land staat te vreten. Onrealistisch is het denk ik niet. Gewoon een paar satellieten aan het werk zetten en klaar is Kees. En ook klaar is de boer, want bij boven staande kan de burger tijdens zijn zondagse fietstocht genieten van een prachtig bloemenweide met dartelende reetjes. En de boer? Eet een belegde boterham.